دلنوشته های من

قلبم بی تابانه بهانه ی کسی را میکند که بار سفر بسته و رفته است

رفته و چقدر زود از یاد برده که

نگاهی بی صبرانه منتظر نگاه های اوست

که چقدر آغوشی تشنه ی بغل های اوست

و این قلب دیوانه ی من باید رنج بکشد و صبوری کند.

تا از یاد ببرد صاحبش را...

تا عشقی که سراسر وجودش را به لرزه می انداخت را فراموش کند

و فراموش کند که روزی کسی بود...

که برایش زندگی بود

پ.ن:یه ستاره ی خیلی خوشگل اومده کنار ماهم.ینی چی...

عزیزم..

تو که دلتنگ نشدی ببینی

چطوری بهترین خاطره ها

بی رحمترین هاشون میشن

بی تو ای روشنی چشم ترم، دلگیرم 

بی تو در حجم پر اندوه دلم ، زنجیرم 

می نویسم که تو هستی همه ی فریادم 

بی تو در نای سه تاری نت بی تاثیرم 

با تو چون پنجره ای رو به امیدم، اما 

بی تو چون ظلمت محضم، شب بی شبگیرم 

با تو من هستم و نسرین و شقایق هم هست 

بی تو چون خاطره ای مبهم و بی تصویرم 

بی حضورت چه بگویم،که ز عالم سیرم 

با تو اما به خدا، دل خوش از این تقدیرم

اصلا بگذار ببینم تو نباشی چه اتفاقی می افتد مگر؟

صبح صبحانه ام را می خورم

با خیال آسوده به سر کار می روم

نهار که شد، یه دل سیر نهار می خورم 

شب که شد، شب؟

شب که بشود من بدون تو میميرم...

بی تو مهتاب شبی٬باز از آن کوچه گذشتم٬

همه تن چشم شدم٬خیره به دنبال تو گشتم

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم

شدم آن عاشق دیوانه که بودم

در نهانخانه ی جانم٬گل یاد تو٬درخشید

باغ صد خاطره خندید

عطر صد خاطره پیچید؛

یادم آمد که شبی باهم از آن کوچه گذشتیم

پرگشودیم و در آن خلوت دل خواسته گشتیم

ساعتی بر لب آن جوی نشستیم

تو٬همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت

من همه٬محو تماشای نگاهت

آسمان صاف و شب آرام

بخت خندان و زمان رام

خوشهٔ ماه فروریخته در آب

شاخه ها دست برآورده به مهتاب

شب و صحرا و گل و سنگ

همه دل داده به آواز شباهنگ

یادم آید،تو به من گفتی:

-”از این عشق حذر کن!

لحظه ای چند...

کل شعر در ادامه مطلب

مرا به قتل رساندی

نه با سلاح سرد

نه با سلاح گرم

با رفتنت...

در اوج وابستگی

خیلی دلتنگم

تمام لباس عروس های دنیا را هم بیاورند

برای من چون لباس عزاست

وقتی که عروست دیگریست

تنهایی چیزهای زیادی به انسان می آموزد

اما

تو نرو...بگذار من نادان بمانم

خسته ام ازاین زندانی که نامش زندگی ست

پس قشنگی های دنیا مال کیست

باختم در عشق اما این تقدیر نیست

میسازم با درد تنهایی تا بفهمم تقدیر چیست

خداحافظ ولی هرگز نخواهی رفت از یادم

خداحافظ ولی این یعنی در اندوه تو میمیرم

در این تنهایی مطلق که میبندد،به زنجیرم

و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمیارد

گاهی باید به دور خود یک دیوار تنهایی کشید

نه برای اینکه دیگران را ازخود دور کنی

بلکه برای اینکه ببینی چه کسی برای دیدنت دیوار را خراب میکند

تنهایی یعنی
یه وقتایی هست میبینی فقط خودتی و خودت
رفیق داری ... همدرد نداری!
خانواده داری... حمایت نداری! ‏
عشق داری... تکیه گاه نداری!
همه چی داری...ولی هیچی نداری

                                              این را برای کسی مینویسم ،
    که روزی دوستم داشت ،
                  به حرفهایم ،
                       به عشقم به احساسم ،
                                           احترام,
                                                      میگذاشت,
                              برای کسی مینویسم که روزی نگرانم بود,
                                      روزی دلتنگم میشد,
اما ...